در سال ۱۳۴۹ جزیره کیش با توجه به موقعیت جغرافیایی و استراتژیکی مناسب مورد بازدید هیات‌های کارشناسی ایران و آمریکا قرار گرفت.

در این سال هیاتی از مشاوران ایرانی و آمریکایی، جزیره کیش را مورد بازدید قرارداد و با توجه به ویژگی‌های طبیعی، سواحل زیبای مرجانی و آب‌های زلال اطراف آن، به عنوان مرکز توریستی بین‌المللی انتخاب شد.

به منظور جلب جهانگردان به این جزیره و تامین آسایش و رفاه آنان، در مهر ۱۳۵۱ سازمان عمران کیش به ثبت رسید. سازمان عمران کیش طرح منطقه توریستی جزیره کیش را با الگو قراردادن جزایر هاوایی و کرانه‌های جنوبی دریای مدیترانه، با هزینه زیادی آغاز کرد و تا پیش از انقلاب فاز اول آن را به همراه بخشی از فاز دوم به اجرا درآورد.

در سال ۱۳۵۲ روستای ماشه در شمال شرقی جزیره که در واقع بزرگترین و بهترین روستا و مرکز اداره جزیره بود، تخلیه و در آن مجموعه کاخ ها و هتل کیش ( شایان امروزی ) بازار ( سبک فرانسوی )، ویلا و مانند آن ساخته می شود و در مرکز متمایل به شرق ( بلندترین مکان جزیره ) فرودگاهی مجهز برای بزرگترین هواپیماها در کنار باند نیروی هوائی ساخته می شود و همچنین تأسیسات رادیو، تلویزیون، آب شیرین کن، نیروگاه برق شروع به ساخت می شود.

سرانجام عملیات ساختمانی اصلی در سال ۱۳۵۶ به پایان رسید و پس از چند نوبت افتتاح خصوصی، در هفتم آبان ماه سال ۱۳۵۶ با حضور سران رژیم سابق، سفرای خارجی، سرمایه داران داخلی و خارجی با فرود اولین هواپیمای مسافربری کنکورد در فرودگاه کیش، افتتاح رسمی به عمل می آید.

محمدرضا شاه پهلوی با استفاده از بودجه دولت اقدام به توسعه جزیره کیش کرد. به دستور وی، تمام زیرساخت‌های مدرن از جمله هتل، نمایشگاه بین‌المللی، فرودگاه، کازینو و اقامت‌گاهی برای استفاده شاه و خانواده‌اش ساخته شد.

به گفته اسدالله علم، تا پیش از انقلاب اسلامی ایران، جزیره کیش با هوای مطبوعش در زمستان‌ها، به عنوان محل اقامت و تفریح خانواده سلطنتی مورد استفاده قرار می‌گرفت.

با پیروزی انقلاب اسلامی روند فعالیت‌های سازمان عمران متوقف شد.

در سال ۱۳۵۸ یعنی یکسال پس از وقوع انقلاب و حذف رژیم قبلی، سازمان عمران کیش به عنوان سازمان مراکز ایران گردی و جهان گردی به وزارت ارشاد واگذار شد ولی پنج ماه بعد شورای انقلاب آن را اولین منطقه آزاد تجاری جمهوری اسلامی اعلام نمود در سال ۱۳۶۱ طبق تصویب نامه هیئت دولت سازمان عمران کیش از زیر مجموعه های وزیر مشاور اجرائی شد.

در سال ۱۳۶۵ شورای انقلاب، کیش را برای سیر و سفر و خرید مردم از بازارهای آن بازگشایی نمود.

سال ۱۳۶۵ در واقع سال تجدید حیات کیش با عنوان منطقه آزاد است.

از همین زمان با هجوم گردشگران به آن، گسترش بی وقفه ی کیش با ساخت و سازه های گوناگون تجاری، بازارها، گسترش بندرگاه ها، توسعه ی فرودگاه، احداث هتل های تازه، فعالیت های صنعتی و بازرگانی برای صادرات و واردات، فضاهای تفرّجی تازه، میادین، جاده ها، فضای سبز متناسب با نیاز جمعیت و توریست شروع شد و این فعالیت هر روز حجم بیش تری پیدا کرد. و ، کیش موقعیت شاخص خود را در بین مناطق آزاد دیگر که بعد از آن شکل گرفته اند با برنامه ریزی های حساب شده کسب نمود.

بالاخره در سال ۱۳۷۱ با تاسیس سازمان منطقه آزاد کیش این جزیره جانی تازه گرفت و دوران توسعه سریع کیش آغاز شد.

در سال ۱۳۷۳ با تجهیز باند فرودگاه کیش به چراغ های مخصوص پرواز در شب، پروازهای شبانه به کیش برقرار شد؛ فرودگاه کیش در این زمان یکی از مهمترین و بزرگترین و پر رفت و آمدترین فرودگاه های کشور بعد از فرودگاه مهرآباد تهران بود.

ترمینال پروازهای داخلی دارای مساحت ۹۵۰۰ مترمربع می باشد. این ترمینال از ساعت ۶ صبح تا ۲۴ پذیرای مسافران می باشد.

ترمینال پروازهای بین المللی دارای مساحت ۴۰۰۰ متر مربع می باشد. ترمینال شماره یک جهت پروازهای خروجی و ترمینال شماره دو جهت پروازهای ورودی به صورت مجزا می باشد.